Den broek van John

Als je kijkt naar de manier waarop Vilvoorde de afgelopen maanden in het nieuws is geweest, kan het alleen maar verbazen dat onze stad nog zo'n aantrekkingskracht uitoefent op mensen. En dan heeft het nog niet eens zijn reputatie mee (Vilvoorde is niet mooi, het stinkt er, veel industrie, veel gekibbel). Gelukkig weten Vilvoordenaars wel beter. Maar toch ...

En dat is net wat me fascineert aan de mensen die hier (komen) wonen. Als je wat diepgaander gesprekken voert met die nieuwe Vilvoordenaars, hebben ze soms interessante verhalen te vertellen. Verhalen over hoe ze hier terecht zijn gekomen. Bij sommigen was het een bewuste keuze: voor het werk, door de ligging, door de vastgoedprijzen. Bij anderen was het eerder aan toeval te wijten. Echt boeiend vind ik het relaas van mensen die via een flinke omweg - soms over de grenzen heen - hier zijn neergestreken. Zoals John van den Broek (of Broek van den John zoals hij vermeld stond in de Nederlandse witte gids). Je zult hem misschien beter kennen als den John van frituur Centrum op het Rooseveltplein.

John werd net geen halve eeuw geleden geboren in het Kempense Hoogstraten en komt uit een gemengd Belgo-Hollands gezin. Eenmaal weg van de schoolbanken verhuist hij naar Schilde om er een paardenmanège te runnen (een voorteken?). De zaken gaan goed, maar wanneer hij zijn tweede (Hongaarse) vrouw tegen het lijf loopt, beslist hij om de manège te verkopen en samen met zijn vrouw naar de Hongaarse hoofdstad Boedapest te verhuizen, waar hij een restaurant opent. Hij kan maar net leven van zijn zaak en beslist dan maar om een frituur te beginnen in België, liefst in de buurt van Zaventem. Want dan kan hij geregeld naar huis vliegen. Na een tip van een vriend over een over te nemen frituur, belandt hij in Vilvoorde. En daar heeft hij nog geen seconde spijt van. Hij vliegt trouwens nog steeds elke maand naar Boedapest. Blijkbaar houden ze er bij Brussels Airlines interessante tarieven op na. 't Is maar dat je 't weet ...

Dat John het hart op de juist plaats heeft, is overduidelijk. Op 20 september (autoloze zondag) steekt hij kansarmen een hart onder de riem en bakt hij gratis frieten, een evenement dat plaatsvindt in samenwerking met (W)armkracht. Wie zijn steentje wil bijdragen - ze zoeken nog mensen voor de animatie - wordt vriendelijk verzocht contact op te nemen met deze Vilvoordse liefdadigheidsorganisatie.

Misschien nog iets over zijn frituur. Over wie de beste frieten heeft in Vilvoorde, valt te discussiëren. Maar één ding staat vast: de leukste ambiance, die vind je op het Rooseveltplein. Vraag maar aan zijn trouwste klanten, André en Elisabeth. Elisabeth kan/wil alleen maar rijst koken, net dat ene gerecht waar André een hekel aan heeft. Gelukkig hebben ze het perfecte compromis gevonden: elke dag frieten eten bij den John. En als je het niet gelooft, moet je maar eens binnenpiepen als je er voorbij komt, zo rond half vijf. Wedden dat ze er zitten?